ซีเซียม-137 (Cs-137) เป็นธาตุกึ่งโลหะที่มีระยะเวลาครึ่งชีวิตยาวนาน โดยมาจากการแยกซีเซียม-137 จากแร่ Uranium-235 ในกระบวนการเผาไหม้เชิงนิวเคลียร์ และมักจะใช้เป็นแหล่งกำเนิดรังสีในงานวิจัย และการแพร่กระจายรังสีในการเจาะเจียงและการรังสีความเจ็บปวดในการรักษาโรคมะเร็ง

.

🧑‍⚕🩺ถ้าร่างกายของเราได้รับสารซีเซียม Cs-137 จะมีอาการอย่างไร

1. ผลกระทบตรง (Acute effects) : หมายถึง ผลกระทบทันทีหรือไม่นานหลังจากการรับประสิทธิภาพของรังสี อาการส่วนใหญ่จะเป็นไปได้ว่าเป็นอาการของไข้ คลื่นไส้ อาเจียน ผมร่วง แผลในปาก ผื่นแดงบริเวณผิวหนัง และอาจเกิดเลือดออก

2. ผลกระทบระยะกลาง (Intermediate effects) : หมายถึง ผลกระทบที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจากการรับประสิทธิภาพของรังสี อาการส่วนใหญ่เป็นไปได้ว่าจะเป็นการทำลายเนื้อเยื่อและอวัยวะต่าง ๆ เช่นการทำลายเซลล์เลือด ต่อมน้ำเหลือง ต่อมน้ำเหลืองในลำไส้ และต่อมตับ

3. ผลกระทบระยะยาว (Long-term effects) : หมายถึง ผลกระทบที่เกิดขึ้นในระยะยาว หรืออาจเกิดขึ้นในภายหลังหลายปีหรือสิบกว่าปี อาการส่วนใหญ่เป็นไปได้ว่าจะเป็นโรคมะเร็ง โรคซึมเศร้า โรคของระบบทางเดินหายใจ โรคที่เกี่ยวกับการผันแปรพันธุกรรม และโรคที่เกี่ยวกับการเจ็บป่วยของระบบประสาท

.

☢🌊 หากนำ ซีเซียม Cs-137 ไปหลอมจะเป็นอย่างไร

การหลอมซีเซียม Cs137 อาจไม่เป็นไปตามที่คุณคาดหวัง เนื่องจากซีเซียม Cs137 เป็นสารกัมมันตภาพ (radioactive) ซึ่งหมายความว่า มีการย่อยตัวและปลดปล่อยพลังงานแบบรังสี การหลอมซีเซียม Cs137 อาจทำให้มีการปลดปล่อยพลังงานรังสีออกมากขึ้น ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของคนที่อยู่ใกล้เคียงหรือเกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ได้

.

นอกจากนี้ซีเซียม Cs137 เป็นสารกัมมันตภาพที่มีอายุครึ่งชีวิตสั้น (half-life) นานถึง 30 ปี ซึ่งหมายความว่ามันจะย่อยตัวเป็นครึ่งหนึ่งในเวลา 30 ปี ดังนั้นการหลอมซีเซียม Cs137 อาจทำให้มีการปลดปล่อยพลังงานรังสีจากซีเซียม Cs137 ออกมาเป็นเวลานานเป็นปี และอาจทำให้พื้นที่ที่มีการปฏิบัติการนี้เป็นพื้นที่ที่มีการปล่อยพลังงานรังสีสูงอยู่ตลอดเวลา

.

ดังนั้น การหลอมซีเซียม Cs137 ไม่เป็นวิธีการที่ปลอดภัยหรือแนะนำให้ทำ เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการปลดปล่อยพลังงานรังสีออกมาและเป็นอันตรายต่อสุขภาพของคนที่อยู่ใกล้เคียงหรือเกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ได้

ที่มา : กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข

       : เซฟตี้อินไทย